Hoe schrijf je een goed boek? Zelf een boek schrijven

Hallo,

Ik wil mogelijk zelf een boek schrijven. Ik heb al wel veel informatie op het internet gelezen, maar het blijft moeilijk om een goed verhaal neer te zetten.

Misschien zijn er hier mensen die ook een boek willen schrijven en kunnen we elkaar hier tips en trucs leren, of elkaar feedback geven.

Enkele bruikbare tips die ik heb:

Een planning bij het schrijven van een boek:
1. Zet voor jezelf een doel. Zeg tegen jezelf dat je op een bepaalde datum een boek klaar wilt hebben.
2. probeer dagelijks of wekelijks een vast aantal woorden te schrijven
3. Zet subdoelen op zoals: over 2 weken wil ik het idee voor m'n boek klaar hebben
4. In week 3 wil ik alle personages/karakters neerzetten.
5. Als je schrijft, zorg dat je de komende hoofdstukken in grove lijnen al in je hoofd hebt.
6. Zorg dat iemand je verhaal tussentijds kan lezen. Als hij/zij nieuwsgierig wordt naar de rest, motiveert dat tevens om verder te schrijven.

Hoe zet je een personage of karakter neer?
Een karakter of persoon in een boek begint pas te leven als je veel over iemand weet .
Maak daarom een lijstje met belangrijke eigenschappen, uiterlijk, kledingsstijl, muziekvoorkeur, hobby's, opleiding, werk, leeftijd, woning, sterke punten, zwakke plekken.
Om een personage interessant te maken, kun je hem invloeden meegeven. Hierdoor reageert hij in bepaalde situaties altijd op eenzelfde manier. Komt iemand uit een links, sociaal en rechtvaardig gezin? De flower-power periode? Werd hij/zij vroeger gepest.
Geef iemand niet direct een naam. Vaak ken je iemand met zo'n naam en ga je zijn/haar eigenschappen op dat karakter projecteren, terwijl die karaktereigenschappen misschien niet overeenkomen met wat je had bedacht . Beter is om achteraf de naam bij het karakter te verzinnen.
Bedenk dus hoe je karakter reageert als hij het moeilijk heeft. Wat doet je personage dan?
En zoals ieder mens een doel heeft, kun je je karakter ook een levensdoel meegeven. Wat doet je personage het allerliefste en wat doet het eraan om dit te bereiken?
Of waar is je karakter bang voor en het liefst ontwijken. Wat doet je karakter om dit te ontwijken?

Geef je karakter een situatie waar hij liever niet in zit.
Is je karakter bang voor water? Confronteer je personage dan met water of hoe hij smoesjes verzint om niet bij water in de buurt te hoeven komen. 
Is je karakter bang voor vliegtuigen? Hoe krijg je 'm dan toch mee op reis met een vliegtuig? Of wat doet hij om niet te hoeven vliegen? Pakt hij de trein/TGV? gaat hij met de auto?
Is je karakter bang voor spreken in het openbaar? Straatvrees? Smetvrees? bang voor (enge) dieren?

Ook wel eens grappig:Breng je karakter dicht bij zijn levensdoelen, of laat je personage een levensdoel bereiken. Wat gaat je karakter doen als hij het heeft bereikt?

Situaties en onderzoek
Als er in je verhaal een begravenis, bruiloft, ongeluk, ramp, noodweer of stroomstoring plaats vindt, is het makkelijk als je zelf een keer zoiets hebt meegemaakt. Maar als je een verhaal schrijft over een wereldstad zoals NewYork of een eiland en je weet niet hoe het eruit ziet of hoe straten heten, zul je wellicht wat onderzoek moeten doen. Ook als je in je verhaal specialistische situaties of aandoeningen beschrijft zul je wel wat kennis van zaken moeten hebben. Wat is authisme? Wat is bolimia? wat is een ziekte zoals kanker of aids? Hoe werkt een spaceshuttle? Hoe snel kan een sportwagen? Hoeveel kg kan een helicopter dragen? Als je je op onbekend terrein bevindt, kun je in bibliotheken en op het internet enorm veel informatie vinden!

Nou tot zover.. hopende op jullie reacties en tips!

Nog even wat tips voor het schrijven van een eigen boek.

Zorg van te voren dat je ongeveer in grote lijnen weet wat het verhaal wordt.
Als je van te voren al een plot hebt is dat helemaal geweldig! Een goed begin en een afgerond einde is heel handig. Je kan het verhaal er dan echt tussen schrijven.

Uiteraard dien je te letten op je doelgroep. Een spannend jeugdboek voor jonge kinderen is anders dan een horror-scienfiction. Zowel in taalgebruik, woordkeuze als grammatica etc.


Kort samengevat komt het schrijven van een boek hier op neer:
1. Plannen en inventariseren (wanneer klaar, welke personages, plot etc)
2. Schrijven (het schrijven van verhaal zelf)
3. Reviseren (het verhaal na (laten) kijken)
4. Redigeren (aanpasssingen na de revisie doorvoeren)

Inspirerende en duidelijke taal. Want ik wil deze wens al een tijdje omzetten in een daad. Dus bedankt voor je tips!

Hallo iedereen!!!

ik ben Woefie en ben een vrouw van 28 jaar...
ik zou graag een boek willen gaan schrijven, Na lang na te hebben gedacht..
ik ben iemand met Vele achtergronden en met wel wat levenservaring..
ik weet alleen niet Hoe ik zou moeten beginnen heb wel een titel in mijn
hoofd nl. Het is zoals het is..de inhoud weet ik ook wel maar weet alleen niet HOE..

het zou een boek zoeten worden over mijn leven, ervaringen en de mensen zelf
etc..

Mss kan iemand mij wat richtlijnen geven?

Thanks! Gr.Woefie.

Hoe schrijf je een goed fictief verhaal, denk ongeveer aan The Incredible Hulk.

hallo Rodgers Creations®
om je te helpen met het schrijven van een fictief verhaal is het belangrijk in welk soort fictieve wereld de persoon leeft.
als je die wereld moeilijk vind voor je kunt zien kun je in boeken en internet referentie afbeeldingen zoeken en zo je eigen fictieve wereld creeëren. dit helpt voor mij. ik teken dan meestal ook de stad in 2d of 3d uit zodat ik tijdens het schrijven een beeld voor me heb van de wereld waar mijn persoon leefd. ook helpt het mij om de (hoofd) persoon uit te tekenen. hierdoor kan ik me goed inleven in de persoon waar ik over schrijf. je kan de persoon dan ik kleur weergeven. en je hebt dan gelijk een totaal beeld van je personages. je kan ook de afbeeldingen gebruiken, maar het uittekenen helpt voor mij persoonlijk heel veel. en als je de beelden van de wereld om je persoon heen hebt kun je het beste een klein verhaaltje om die wereld verzinnen. dit kan ik alleen losse woorden maar kan ook in een maindmap. je weet dan Hoe de stad er uitziet en Wat er in de stad gebeurd.
 omdat het een fictief verhaal is kun je veel dingen laten gebeuren die normaal niet mogelijk zijn , maar om het toch geloofwaardig over te laten komen kun je het beste toch wel een aantal feiten in je verhaal verwerken die nu ook spelen. bijv. als je een bankoverval laat gebeuren dan zullen er ook politie mensen zijn . maar deze politieagenten hebben dan misschien speciale wapens. bijvoorbeeld heel highteck of juist normaal. de beveiliging zal dan ook anders zijn, maar de gebeurtenis is echt. de lezer snapt dan waar je het over hebt ook al speelt het zich af in een andere wereld met andere materialen. ook moet je opletten dat je het verhaal spannend houd. vooral omdat bij fictief van alles mogelijk is verwacht de lezer ook meer spanning.

ik hoop dat ik je hiermee geholpen heb.en dat het verhaal niet te lang was als je vragen heb.  stel ze maar. ik ben zelf ook met een fictief verhaal bezig. dus kunnen we elkaar misschien helpen met het verhaal.
nog 1 tip zoek een plek op waar je rustig kan werken. en neem de tijd om je in te leven in de persoon en zijn wereld voordat je gaat schrijven. hierdoor blijft je verhaal sterk en word je minder afgeleid door andere ideeën.

Veel suc6 met je verhaal.

hoi ik heet nancy en ben 18 jaar...
ik heb zoveel onderwerpen in hoofd maar ik weet niet hoe ik mijn eerste regel moet neer zetten hebben jullie mischien tips of ideetjes om je 1ste regel op papier te krijgen?
groetjes nancy

De meeste boeken vertellen een redelijk simpel verhaal.

Bijvoorbeeld:
1. Onderdrukt volk krijgt het nog zwaarder te verduren.
2. Dan komt er een redder die ten strijde trekt tegen overheersers.
3. Uiteindelijk krijgt het onderdrukte volk de respect dat het verdient.

Zo zul je jouw verhalen/ideeen voor een boek ook moeten samenvatten in maximaal 10 zinnen!

Daarna (of daarvoor) zul je de belangrijkste personages moeten bedenken.
Hoe ziet de redder eruit? Wat voor persoonlijkheid heeft deze persoon? Wie zijn z'n belangrijkste relaties? Hoe zien die eruit? Wat voor persoonlijkheid hebben die? etc.

Dan moet je een setting creeeren om het verhaal af te laten spelen.
Speelt het verhaal zich in het heden af? of in het verleden of toekomst?
Is het een realistisch verhaal? of het is het fictie?
Waar speelt het zich af? In een kustplaatstje in Europa? of ergens in de binnenlanden van Zuid-Amerika?

Bedenk hoe de setting eruit ziet. schrijf zoveel mogelijk details op. Deze details kun je later gebruiken om scenes in af te laten spelen.
Is er bijvoorbeeld een meertje? Misschien kun je de (hoofd)personages daar iets laten meemaken.

Hoe meer je het alledaagse leven in kaart brengt van de personages, hoe beter je uiteindelijk het verhaal kan laten verlopen.
Een bos aan de rand van een dorpje is bijvoorbeeld goed voor het verdwijnen van mensen. Of juist voor het verschijnen van ongenode gasten.
Een meertje kan iets op de bodem herbergen, of misschien worden er juist strandfeesten gegeven. Of misschien zwemt er wel een monster? of is het juist het plekje waar 's avonds mooi de zon wegzakt.

Uiteindelijk moet je je personages het verhaal laten beleven en door je setting laten bewegen. Het moeilijkst is de interactie tussen verschillende personages met verschillende karaktereigenschappen.
Als je iemand schetst als een 'humoristisch persoon', maar hij vertelt nooit een grap, dan klopt je schets van dit personage niet. Als je een norse man neerzet, die altijd zeurt, maar die in je verhaal alleen maar vriendelijk is, en overal aan meedoet, klopt het personage van je boek niet. Een dikke man, die een lang stuk moet rennen, zal moe worden. Enzovoort.

In het kort komt het voorbereiden van een boek ongeveer hier op neer:
1. schrijf het verhaal in max 10 zinnen
2. omschrijf de hoofdkarakters zo compleet en detailistisch mogelijk zowel fysiek als psychologisch
3. creeer de setting (qua plaats en tijd) en probeer ook hier detailistisch te werk te gaan.

Als je dit allemaal hebt gedaan, kun je een stap verder gaan en je verhaal op gaan delen in 'ruwe' hoofdstukken.
Bedenk een intro en een eind. En deel het verhaal in in hoofdstukken.
Bedenk ook hoe lang je je verhaal wilt maken. Stel je zelf gewoon een doel voor het aantal pagina's.
Bedenk ook hoeveel je per dag wilt schrijven. Houd er wel rekening mee, dat je niet iedere dag de inspiratie hebt om te kunnen schrijven.
Laat ook stukjes tekst lezen aan wat vrienden/bekenden en vraag hun mening. Is het taalgebruik goed, kloppen de beschrijvingen, leest het makkelijk, is het boeiend etc.
Een stukje kritiek/feedback op het schrijven van een boek is heel prettig. Maar laat je zeker niet te snel van de wijs brengen door commentaar. Het is jouw verhaal, en door allerlei aanpassingen te maken, wordt het een stuk minder leuk om te schrijven.

Ik ben zelf ook bezig met het schrijven van een boek.

Hier zijn de eerste 2 pagina's van een verhaal waar ik mee bezig ben. Misschien kan iemand daar kritiek op leveren.

Donkerte...
Zijn ogen openen zich moeizaam. Met half dichtgeknepen ogen kijkt hij door de opening van een deur en ziet silhouetten van een bureaustoel en een antiek bureau. Hij trekt zich op aan de wastafel en kijkt in de donkerte om zich heen op zoek naar referentiepunten. Al wankelend en sterk leunend met z’n hand tegen de muur, loopt hij naar de deuropening. Het is donker, de tegels onder zijn voeten voelen koud aan. Hij trekt het koord van z’n ochtendjas aan. Met half dichtgeknepen ogen houdt hij zich vast in de deuropening en kijkt de kamer voor hem in. Recht voor hem is een groot raam, waarvan de lamellen half open staan. Door de openingen van de lamellen ziet hij een glimps van een enorme stad met wolkenkrabbers die in duisternis zijn gehuld. De lammellen bewegen langzaam de kamer in, gedragen door de wind, die door een enorm gat in het raam vrijspel heeft. Een kille gure wind, waait door de kamer.

Hij tast met z’n hand op de muur en vindt het lichtknopje. Het zachte licht springt aan en onthult een ruime slaapkamer. Links in de kamer staat een groot tweepersoons bed, waarvan een zijde er rommelig bij ligt. Op een van de nachtkastjes staat een wekker te knipperen 0:09. Rechts in de kamer staat een eikenhouten bureau met een leren feauteuil. Met korte bewegingen speuren zijn ogen de kamer rond op zoek naar aanwijzingen. Het beige tapijt ligt bezaaid met papier en glassplinters. Wat was hier gebeurd? Waar was hij in hemelsnaam? En waarom is hij hier? Wat is er gebeurd??

Op het bureau liggen stapel met papieren die zich ook over het tapijt hebben verspreid.  De onderste laden van het bureau zijn opengetrokken. De wind roert de papieren en blaast ze al krullend de kamer in. Op de grond liggen kledingstukken half bedekt onder de witte papieren die door de wind een dansje lijken op te voeren. Zijn oog valt op een rood stuk lingerie van een vrouw dat half over een kapotte plantenbak hangt. 

In z’n gedachten ziet hij een flits van de vrouw die de lingerie draagt. Wie was zij? En waar was zij nu?

Hij loopt voorzicht naar het bed om niet in de glassplinters te stappen en voelt aan het matras. Het matras voelt nog een beetje warm aan. Voorzichtig loopt hij naar het gat in het raam en merkt dat hij zich hoog in een van de hoogste gebouwen van de voor hem onbekende stad bevindt.

Hij kijkt naar beneden en ziet een groepje mensen die zich recht onder het raam hebben verzameld. Ze staan gebogen over het roerloze en naakte lichaam van een vrouw.
-Was zij de vrouw in die lingerie?
Een van mensen kijkt omhoog, ziet hem en wijst met een uitgestrekte arm omhoog en schreeuwt:”Daar! Daarboven! Kijk! Daarboven, daar staat iemand!”
Snel trekt hij z’n hoofd naar achter en begrijpt wat er is gebeurd. De vrouw die daar ligt, is inderdaad de vrouw in de rode lingerie. Maar waarom lag zij daar? Was het zelfmoord? Had iemand haar uit het raam geduwd. Was hijzelf verantwoordelijk voor haar dood?
Adrenaline pompt door zijn lichaam. Zijn hoofd kijkt de kamer rond. In een hoek van de kamer ziet hij z’n kledingsstukken liggen.  Hij aarzelt geen moment en begint zich aan te kleden. Een spijkerbroek, sokken, hij gaat op het bed zitten en terwijl hij z’n sokken aandoet, ziet hij z’n schoenen. Al hinkend trekt hij z’n schoenen aan en strompelt naar de badkamer. Hij klikt het licht aan en schrikt van het beeld wat hij daar ziet! De badkamer is wit betegeld, maar overal zitten spetters bloed. De spiegels zijn gebroken en besmeurd onder het bloed. Het douchegordijn rond het bad zit onder de spetters bloed. Hij aarzelt, steekt zijn arm uit en trekt met een korte beweging het gordijn weg. Het bad zit vol met bloed en in het bad ligt een man roerloos met z’n rug omhoog.

Zijn hart bonkt in z’n keel.  Hij bedenkt zich geen moment en rent haastig de kamer uit de donkere gang op.

De lampen in de gang springen automatisch aan. Hij schrikt. Even weet hij niet waar hij heen moet, maar hij herkent de lift waar hij klaarblijkelijk mee omhoog gekomen is. Hij drukt op het knopje van de lift en bedenkt zich oppeens dat hij misschien beter de trap kan nemen. Door de openstaande deur en het gat in het raam hoort hij sirenes aanzwellen. Hij gooit de zware deur van het trappenhuis open en rent naar beneden. Halverwege de 14e verdieping hoort hij hoe een deur onder hem opengaat en politieagenten tegen elkaar schreeuwen. .. hoe moet hij hier uitkomen? Hij aarzelt.. Moet hij naar beneden en vertellen wat hem is overkomen? Maar wat is hem overkomen? Wat als hij de schuldige is? Als een stuk opgejaagd wild, stormt hij naar boven en opent de deur op de 17e verdieping. De lichten op de gang springen aan. Hij ziet hoe de cijfers van de lift oplichten.. 19, 20, 21, uiteindelijk stopt het tellen bij 25. Hij schrikt als de zware deur van het trappenhuis achter hem in het slot valt. Hij kijkt wild om zich heen en zijn adem versnelt. Hij loopt naar de lift en drukt op het knopje naar beneden.  25, 24, 23, 22, 21.. wat als er iemand in de lift zit? 20, 19, 18, 17. De lift geeft een vriendelijke ping en opent zich. Hij verschuilt zich tegen de muur en kijkt voorzichtig de lift in. De lift is leeg. Snel stapt hij de lift in en drukt op 0... de liftdeuren sluiten zich.. het aftellen in de lift begint.. 17, 16, 15, 14.. hij heeft een plan... hij drukt alle knopjes in van 0 t/m 10.. de lift stopt op de 10e verdieping.. de vriendelijke ping klinkt en de deuren openen zich.. De gang is blijft donker.. De deuren sluiten zich weer.. de lift versnelt zich, maar stopt op de 9e verdieping.. weer klinkt de ping en de deuren openen zich... weer blijft de gang leeg..
De deuren lijken eeuwig open te blijven staan.. maar sluiten zich toch.. de lift zoeft weer naar beneden.. 8e verdieping.. de ping klinkt en deuren openen zich.. Hij rent de lift uit en de lampen op de gang springen weer aan.. Hij loopt weer naar het trappenhuis... Voorzichtig opent hij de zware deur en luistert naar het rumour in het trappenhuis. De voetstappen lijken zich omhoog te verplaatsen. Hij houdt z’n adem in en schrikt van het geluid van de lift die achter hem dicht gaat. Met ingehouden adem opent hij de zware deur en wurmt zichzelf naar binnen. Hij houdt de zware deur tegen, zodat deze neit in het slot valt. Hij kijkt omhoog en hoort hoe de mensen boven hem zich omhoog blijven bewegen.. Al sluipend op z’n tenen loopt hij de trap af. Op de begane grond hoort hij geroezemoez door de zware deur heen. Hij besluit verder af te dalen naar de parkeerkelder.

....

Beetje vreemd geschreven.
een paar voorbeelden:
Zijn hoofd kijkt de kamer rond.
Een stuk opgejaagd wild.
Nu is mijn nederlands niet meer wat het geweest is,maar volgens mij moet het zijn:
Hij kijkt de kamer rond.
Opgejaagd wild.
Verder wat gedetailleerde technische foutjes.
Wolkenkrabbers zijn voorzien van zekerheids glas.Dat gaat niet zomaar kapot.
Mocht dat wel gelukt zijn ,dan ligt er niet zoveel glas binnen als er iemand van binnen naar buiten doorheen gekegeld is.

Hey Harrie,

Bedankt voor de tips. Taalkundig heb ik inderdaad een paar vreemde woordkeuzes / zinsopbouwen gemaakt.
Ik zal daar beter op gaan letten.

Dat het glas binnen ligt, is echt part of the plot.. iets met helikopters...  maar misschien vertel ik nu al teveel 

Maar bedankt voor de kritiek.

Hoe vind je het verhaal verder? is het misschien te detaillistisch? of leest het verder wel makkelijk weg? Wil je weten hoe het verder gaat? Zet het verhaal aan tot verder lezen? Kun je je indentificeren met de (nog) naamloze persoon? Kan je je in zijn situatie verplaatsen?

Robert.

Ik vind het een mooi verhaal. Ik las aan een stuk door
Wat mij opvalt is dat er veel witte lijnen in je verhaal voorkomen. Soms staat een zin alleen.
voorbeeld hieronder:

....rood stuk lingerie van een vrouw dat half over een kapotte plantenbak hangt.

In z’n gedachten ziet hij een flits van de vrouw die de lingerie draagt. Wie was zij? En waar was zij nu?

Hij loopt voorzicht naar het bed om niet in de glassplinters te stappen en voelt aan het matras. Het matras voelt nog een beetje warm aan. Voorzichtig loopt hij naar het gat in het raam en merkt dat hij zich hoog in een van de hoogste gebouwen van de voor hem onbekende stad bevindt.

Ik zou de zin van 'In z'n gedachten ...... was zij nu?'  zou ik gewoon onder de vorige regel plaatsen. Er zitten nu een heleboel witte regels tussen en dat leid mij van het verhaal af.
Je zou ook alle witte regels weg kunnen halen. het zal er dan zo uitzien:

Zijn ogen openen zich moeizaam. Met half dichtgeknepen ogen kijkt hij door de opening van een deur en ziet silhouetten van een bureaustoel en een antiek bureau. Hij trekt zich op aan de wastafel en kijkt in de donkerte om zich heen op zoek naar referentiepunten. Al wankelend en sterk leunend met z’n hand tegen de muur, loopt hij naar de deuropening. Het is donker, de tegels onder zijn voeten voelen koud aan. Hij trekt het koord van z’n ochtendjas aan. Met half dichtgeknepen ogen houdt hij zich vast in de deuropening en kijkt de kamer voor hem in. Recht voor hem is een groot raam, waarvan de lamellen half open staan. Door de openingen van de lamellen ziet hij een glimps van een enorme stad met wolkenkrabbers die in duisternis zijn gehuld. De lammellen bewegen langzaam de kamer in, gedragen door de wind, die door een enorm gat in het raam vrijspel heeft. Een kille gure wind, waait door de kamer.
Hij tast met z’n hand op de muur en vindt het lichtknopje. Het zachte licht springt aan en onthult een ruime slaapkamer. Links in de kamer staat een groot tweepersoons bed, waarvan een zijde er rommelig bij ligt. Op een van de nachtkastjes staat een wekker te knipperen 0:09. Rechts in de kamer staat een eikenhouten bureau met een leren feauteuil. Met korte bewegingen speuren zijn ogen de kamer rond op zoek naar aanwijzingen. Het beige tapijt ligt bezaaid met papier en glassplinters. Wat was hier gebeurd? Waar was hij in hemelsnaam? En waarom is hij hier? Wat is er gebeurd??
Op het bureau liggen stapel met papieren die zich ook over het tapijt hebben verspreid.  De onderste laden van het bureau zijn opengetrokken. De wind roert de papieren en blaast ze al krullend de kamer in. Op de grond liggen kledingstukken half bedekt onder de witte papieren die door de wind een dansje lijken op te voeren. Zijn oog valt op een rood stuk lingerie van een vrouw dat half over een kapotte plantenbak hangt.
In z’n gedachten ziet hij een flits van de vrouw die de lingerie draagt. Wie was zij? En waar was zij nu?
Hij loopt voorzicht naar het bed om niet in de glassplinters te stappen en voelt aan het matras. Het matras voelt nog een beetje warm aan. Voorzichtig loopt hij naar het gat in het raam en merkt dat hij zich hoog in een van de hoogste gebouwen van de voor hem onbekende stad bevindt.
Hij kijkt naar beneden en ziet een groepje mensen die zich recht onder het raam hebben verzameld. Ze staan gebogen over het roerloze en naakte lichaam van een vrouw. Was zij de vrouw in die lingerie?
Een van mensen kijkt omhoog, ziet hem en wijst met een uitgestrekte arm omhoog en schreeuwt:”Daar! Daarboven! Kijk! Daarboven, daar staat iemand!”

Het leest sneller door. Je maakt er zelf een nieuwe alinia van.

beetje warm aan. Voorzichtig loopt hij naar het gat in het raam en merkt dat hij zich hoog in een van de hoogste gebouwen van de voor hem onbekende stad bevindt.
Hij kijkt naar beneden en ziet een groepje mensen die zich recht onder het raam hebben verzameld. Ze staan gebogen....

het witte stuk na bevindt verteld mij al dat de volgende regel iets anders gaat vertellen, dus een nieuwe alinea.

en nog een ding, uit wat voor een kamer komt hij want dat is niet helemaal duidelijk. Een wastafel en een antiek bureau?  als eerste dacht ik de badkamer maar daar kwam hij dan later weer terug met een verschrikkelijke ontdekking. Of hij is in een andere kamer met een bureau, maar wat doet een wasbak daar en tegels op de vloer?

Ik wens je veel plezier en succes met het vervolg van je verhaal. Ik hoop dat we dat ook hier weer kunnen lezen.
zie mijn veranderingen maar als tips, maar het is jouw verhaal dus doe er mee wat je wilt.

Hey Harrie,

Bedankt voor de tips. Taalkundig heb ik inderdaad een paar vreemde woordkeuzes / zinsopbouwen gemaakt.
Ik zal daar beter op gaan letten.

Dat het glas binnen ligt, is echt part of the plot.. iets met helikopters...  maar misschien vertel ik nu al teveel 

Maar bedankt voor de kritiek.

Hoe vind je het verhaal verder? is het misschien te detaillistisch? of leest het verder wel makkelijk weg? Wil je weten hoe het verder gaat? Zet het verhaal aan tot verder lezen? Kun je je indentificeren met de (nog) naamloze persoon? Kan je je in zijn situatie verplaatsen?

Moeilijk te zeggen na 2 pagina's
ten eerste omdat het (vermoedelijk) niet mijn favoriete onderwerp is.
ten tweede omdat ik uiterst selectief ben ,wat boeken betreft.

hoi ik ben iris van 14 jaar en ik wi ook graag een boek schrijven
een vriendin van mj heeft ook een boek geschreven maar ik vraag me af of ik hem met de hand moet schrijven of beter op de computer kan shrijven
trouwens ik vind je verhaal egt goed 

vraagje hoe weetje eigelijk waar je de lees tekens moet neer zetten.
Ik schrijf zomaar in de wilde weg wat los. ik heb niet echt een plan voor me boek, ben ik ook niet echt van plan zie wel waar me fantasie me heen laat varen.
en wat vinden jullie van dit stukje hier onder nog tips

en wat denken jullie hier bij als je dit leest wat gaat er door de lezer heen.
hoe zie je het voor je wat je leest of fantaseert.
ik heb waarschijnlijk hele andere ideën bij dit verhaal dan de lezer





   De Storm


De golfen waren wel zo hoog als vijfhonderd el!
Bewolking zó dik, dat je het verschil niet ziet tussen dag en nacht, donder en bliksem schoten door het hemellichaam, als of de goden in oorlog waren met elkaar. Het was woest en verpletterend. Temidden van al deze chaos, zie je in de verte iets dat wel leek op een bootje, niet kleiner dan. Hmmm of niet, moeilijk te zeggen eigelijk. Door het slechte weer was het nog al erg onduidelijk. Als daar een bootje rond drijft.
Was het in ieder geval een wonder, dat het al zo lang had uitgehouden in deze storm.
Het zou vast mijlen ver weg van zijn koers of bestemming zijn geraakt. Of had het juist geen bestemming? En was het op de vlucht in deze razende storm
Hoe dan ook het zou de lotsbestemming van heel ? ? ? ? ? veranderen

Het zeeschuim vloog van het vod dat als zeiltje moest dienen, Je kon het vod horen klapperen door de macht van de wind die er met grote snelheid tegen aan dreunde. De touwen waar het vod aan vast waren geknoopt, trok aan het oude hout dat kraakte tot diep in de nerf van het oude hout
Met klamme koude handen hield een jonge vrouw angstig zich vast aan het roerstok.
Verbitterd wist ze dat ze door moest zetten, Het zicht was zeer slecht, de snijdende wind maakte het onmogelijk om er tegen in te kijken. Afwerend hield ze haar arm voor haar gezicht, om te kijken wat het kompas aan zou geven, het nutteloze ding tolde alleen maar rondjes. Het leek er op dat het bootje misschien zijn laatste vaart zou meemaken.
met pure wanhoop liet ze het roerstok los.
om beschermend haar kind vast te houden. het bootje was een speelbal getergd door de overmacht van de zee die haar woede los lied op het jonge stel.

Hi, mijn naam is Kevin en ik ben 19 jaar. Toen ik 14 was ben ik al een beetje begonnen met het schrijven van boeken. Alleen als ik die boeken nu terug bekijk zijn ze heel kinderlijk geschreven zonder al te veel details. Het begin van een boek of de personages zijn nooit echt een probleem geweest, die had ik meestal al redelijk snel. Details gaat nu ook al veel beter door oefening en door veel boeken zelf te hebben gelezen. Het enige probleem waar ik nu nog vaak tegenaan loop is een goed einde maken.  Heeft iemand hier misschien goede tips voor, om een boek goed af te sluiten, want hier kan ik op het internet ook weinig van vinden.
O ja, misschien wat feedbacks over de volgende tekst:

“Pas op!” Hij rende recht door een groepje pratende mensen heen. Zijn achtervolgers zaten vlak achter hem.
Hij kijkt even snel over zijn schouder terwijl hij een paar jongeren ontwijkt en richting de roltrap rent, en ziet dat een driegend oog onder een dikke wenkbrauw hem aankijkt. Het andere oog van de man zit dichtgenaaid, en ziet er nogal geïnfecteerd uit.
Naast de eenogige man rent de tweeling. Beide lang en mager met ongekamd rood haar. Hoewel de tweeling lange benen hebben, hijgen ze behoorlijk van de achtervolging en hij ziet dat ze het waarschijnlijk al snel op zullen geven.
Hij maakt zich alleen niet zo’n zorgen over de tweeling, en ook niet al te veel over de eenogige man. Degene die achter hen rent is degene waarvoor hij voornamelijk wegvlucht. Synthia der Truijck, ook wel bekent als The Killer Bee. Deze naam dankt ze niet alleen aan de getatoeëerde bij in het nek, maar ook omdat ze net als de killer bijen zeer agressief is en wanneer ze eenmaal wordt geprovoceerd laat ze haar vijand niet meer met rust tot ze compleet vernietigd zijn. Haar ravenzwarte lange haar zwiept onder het rennen in de rondte en haar  donkere gevoelloze ogen lijken ervoor te zorgen dat al het licht in de omgeving erin wordt opslokt.
Hij ontwijkt een moeder met haar kind en sprint op de reling van de roltrap. Dankzij zijn uitzonderlijke gave is het een eitje om van de trap af te glijden en met een salto in de lucht weer op zijn voeten te landen. Jammer genoeg kunnen zijn achtervolgers dit ook, en doen ze het tot zijn schrik zelfs sneller. Hij ziet vanuit zijn ooghoeken de eenogige man, Ozzo genaamd, naar rechts uitwijken en de tweeling naar links uitwijken. Hoe Ozzo met zijn achternaam heet weet niemand, en hij betwijfeld of de man het zelf wel weet.
Overal kijken mensen nu naar de achtervolging, en vooral naar zijn achtervolgers, waarvan ze waarschijnlijk denken dat het een freakshow is.
Hij ziet een twee agenten op ongeveer dertig meter afstand voor hem en rent er op af. De agenten zijn gealarmeerd door zijn gezwaai, en vanwege het feit dat hij met een noodgang op hen afkomt. Hij rent de agenten gewoon voorbij en roept in het voorbijgang de eenogige man die het op hem gemunt heeft te stoppen.
Hij ziet de agenten op Ozzo afgaan en ziet dat de tweeling het eindelijk opgegeven hebben. Zijn enige probleem is nu de agressieve vrouw nog.
Hij ziet de zwartgeklede vrouw in een katachtige sprong over de agenten heen springen. Hij heeft de agenten expres niet gevraagd de vrouw te stoppen, omdat ze het hoogst waarschijnlijk niet overleefd zouden hebben.
Hij rent het hek door van het Paleis van Justitie waar zojuist een hele rits studenten doorheen komen. Hij baant zich er een weg doorheen, de scheldende mensen negerend, en rent richting één van de kale bomen die als vlaggenstokken dienen. Hij klimt er als een ervaren klimaap in en is in een oogwenk bij de top. De vrouw staat aan de voet van de paal en hij ziet dat er een hele groep jongeren naar hem staren en wijzen.
De vrouw kijkt dreigend naar boven en naar de menigte om haar heen, die allemaal een stap terug doen bij haar blik. Wanneer hij haar de paal in ziet springen en ze een weg naar boven klimt doet hem dat denken aan hoe een kat een boom in klimt. Hij weet helaas dat ze, in tegenstelling tot een kat, wel weer naar beneden durft. En ze zal ook heel simpel weer op haar pootjes terecht komen.
Wanneer de vrouw bijna bij hem is, springt hij vanuit de twaalf meter hoge paal naar beneden in een snoekduik. De menigte hapt verschrikt naar adem. Wanneer hij de grond met zijn armen raakt trekt hij die snel in en rolt voorover, waarna hij er gelijk de sprint weer inzet richting het andere uiteinde van het plein. Wanneer hij bij het hek is aangekomen ziet hij de vrouw nog in de paal zitten en langzaam naar beneden glijden. Hij weet dat ze het eindelijk heeft opgegeven. Voor nu. Hij rent voor de zekerheid nog een heel stuk door, tot hij voor de Hogeschool van Avans staat. Van daaruit loopt hij rustig weg alsof er niets aan de hand is.

Na een half uur, via een hele omweg, is hij weer bij het station aangekomen en wacht op de trein naar huis. Hij gaat op een bankje zitten en kijkt om zich heen om zich ervan te verzekeren dat zijn achtervolgers weer naar hun eigen wereld zijn teruggegaan.
Wanneer de trein weer eens tien minuten te laat aankomt, denk hij bij zichzelf dat ze die nieuwe regeling bij NS echt weer terug moeten veranderen. Hij heeft in drie weken tijd pas twee keer plek gehad om te gaan zitten, en dat was voornamelijk omdat het rustige tijden waren, zoals tien uur ‘s ochtends of half twee ‘s middags. Hij noteert in zijn geheugen dat hij echt eerdaags een klacht in moet gaan dienen. Ook nu moet hij weer staan, en hij gaat naast een knappe meid staan terwijl hij zijn iPod aanzet.


Laat me maar weten wat jullie ervan vinden  En alle tips zijn welkom.

mvg
Pyonn

hoi ik ben iris van 14 jaar en ik wi ook graag een boek schrijven
een vriendin van mj heeft ook een boek geschreven maar ik vraag me af of ik hem met de hand moet schrijven of beter op de computer kan shrijven
trouwens ik vind je verhaal egt goed 

@ Iris.

Wat leuk dat je ook een boek wilt schrijven!

Het maakt niet uit op wat voor manier jij je boek schrijft. Kies die manier die voor jou het makkelijkste werkt. Ik ken een uitgeverij die een speciaal jongerenonderdeel heeft waar jij boek zou kunnen publiceren(op de markt brengen). Maar dan moet je je boek wel digitaal, dus via een computerbestand aanleveren. Dit is de site van die uitgeverij; www.boekscout-yo.nl Ik heb hierzelf namelijk ook een boek uitgegeven.

Ik hoop dat je hier wat mee kan

Hey,
Ik ben 16 jaar en ik wil ook graag een boek schrijven. Ik heb in grote lijnen het verhaal al bedacht
en heb een klein begin maar ik weet niet zeker of dit nu echt iets word.  Het moet een fanasy roman worden.
Heeft iemand misschien nog tips of opmerkingen? (Ik weet dat ik nog niet zoveel heb dus is het misschien moeilijk om een mening te geven )

Het is stil, misschien te stil. En dat op een mooie lentedag waarin alles zou moeten gaan zoals het altijd gaat. Ondertussen kijkt ze uit over een weelde van bloemen. De tuinen van Fahr. Je zou verwachten dat je vogels hoort fluiten en de wind hoort waaien op zo’n dag, maar vandaag niet. Eloïse staat te kijken en weet niet wat ze moet doen met alle gedachten die door haar hoofd waaien. Daar waait het wel, het stormt.
Vandaag wordt ze tot de hoeder van Dhernia benoemd. De jongste hoeder in eeuwen. Ze is dolgelukkig maar ondertussen bang en verward. Wat als het verkeerd zou gaan, dat zal je altijd zien. Want zij wordt de hoeder van Dhernia. De hoeder die letterlijk de hele wereld in haar handen heeft. Al eeuwen worden er hoeders gekozen die 5 jaar voor Dhernia zorgen en dan komt er weer een ander. Zij hebben de taak om Dhernia veilig te houden en te lezen wat er komen gaat. Alle vrouwen die hoeders van Dhernia werden, zijn gekozen omdat ze de toekomst konden lezen. En Dhernia, is een miniatuurwereld van de echte wereld. En wat met Dhernia gebeurt, gebeurt hier.
Genoeg gezeurd, denkt ze ferm. Ik word de hoeder en het gaat lukken. Ik, de jongste in eeuwen en de beste in de toekomst lezen, dan kan er toch niks verkeerd gaan. Ze was een mooie jonge vrouw met blauwe ogen waarvan het leek alsof ze door alles heen kijken. 
Ze loopt naar het bed en pakt de jurk die ze heeft uitgekozen op. De jurk die al door zoveel voorgangers gedragen is, kan ze niet nalaten te denken.
Er wordt op de deur geklopt. ‘Binnen’ roept ze.
Als ze zich omdraait staat Tats voor haar. Een stevige jongeman met rossig zwart haar en pikzwarte ogen. Hij is haar beste vriend sinds ze in Fahr is, toen was ze nog een klein meisje.
‘Ben je er klaar voor?’ vraagt hij. Met zijn grote zwarte ogen en een klein lachje kijkt hij haar aan. ‘Ik dacht dat je misschien wel wat hulp kan gebruiken’.
‘Nou,’ zucht ze ‘volgens mij ben ik er nooit klaar voor’. Toch moet ze een beetje lachen. ‘Wie had dat nu gedacht, dat ik zou denken dat ik ergens niet klaar voor ben’.


 

Hoi,

Ik ben Nick en ik schrijf al vanaf mij zevende boeken . Nu ben ik ook met een boek bezig en ik heb jullie hulp nodig. Ik schrijf een Since fictie verhaal over een zelfverzonnen eiland (Sensonic ) die word verpletterd door een tsunami. De broer en zus raken elkaar kwijt en gaan naar elkaar op zoek.
De kinderen heten:
Meisje; Robin
Jongen; Chin
Vader; Houa
Moeder; Miranda

ik weet niks leuks meer, dus zouden jullie me willen helpen?
Groeten Nick 

Hoi Nick,

Om je verhaal nog spannender te maken, zou je nog één of twee personages in je boek kunnen introduceren, die de zoektocht van de broer en zus bemoeilijken of misschien juist iemand die helpt.

Of je kan vertellen over de relatie die de kinderen hebben met hun ouders. Zijn het lieve ouders? of hebben de ouders vaak ruzie? Of is de vader misschien heel streng? of juist heel soft?

En hoe ziet Sensonic eruit na de Tsunami? Hoe vinden de broer en zus elkaar weer? In welk jaar speelt het zich af? Wat doen de personages in het dagelijks leven?

Op deze site staan ook goeie tips voor boek schrijven:

http://hobby-en-overige.infonu.nl/hobby/13766-hoe-begin-je-een-boek-te-schrijven-volgens-schrijvers.html

Ik heb een boek geschreven maar er staan spellingsfouten in weten jullie een uitgeverij waar ze de spellingsfouten verbeteren ...?

Misschien heb je wat aan de geavanceerde spellingschecker en grammatica checker van Valkuil.net

(zie http://www.valkuil.net)


Deze spellingcorrector leert zichzelf gewone taal door het invoeren van grote hoeveelheden tekst.
Valkuil.net is volgens de onderzoekers een voorbeeld van het zelflerende vermogen van moderne computers. Het systeem zal zichzelf steeds blijven verbeteren

Hoi hoi,

Mijn naam is Rosalinde en ik ben 17 jaar.
Ik wil een boek schrijven en ik heb een hoop goede ideeën.
In grote lijnen heb ik het verhaal ook al bedacht. Ik weet alleen niet goed in welke volgorde ik alles
op moet schrijven daarvoor is het denk ik te gecompliceerd. 
Kan iemand mij misschien helpen?

Groetjes Rosalinde

Wat je kan proberen is dingen uit je eigen leven te pakken, en dat neer te zetten hoe jij ze het liefst zou hebben beleefd. en dan dat een klein beetje als verhaallijn aan te houden. want ook in een boek kan je zo ver afdwalen dat het op den duur helemaal vast loopt.