Ik begrijp wat je bedoelt met het "frame-probleem" maar ik denk niet dat er nog iets slimmers bestaat dan ons.
We kunnen gewoon bijna alles we moeten gewoon nog veel ontdekken en bedenken. Dat is een kwestie van tijd. Want hoe zijn we slim en zelfdenkend en creatief geworden? Volgens mij door allemaal simpele specifieke programmatjes in onze hersenen (zoals 3dbeeld interpreteren. zélf de domste dieren hebben dit) en door trial and error (en opgedane ervaring) de beste oplossing bedenken en zij die er beter in waren konden zich beter voortplanten (wet van darwin).
Ik zie niet in waarom er ergens in het heelal iets zou zijn die NOG slimmer zou zijn/ontstaan dan de slimsten onder ons (en WAT is nog slimmer? meer iq? meerdere dimensies kunnen visualiseren? meer geheugen? die zullen we allemaal kunnen inbouwen in die robot) Om in ons heelal je te kunnen voortplanten met enige zekerheid moet je gewoon "snel" (hangt er vanaf hoe snel je zelf beweegt) kunnen redeneren in 3d en op een of andere manier (ultrasone golven, ogen, ...) je omgeving kunnen visualiseren en wat creatief zijn en kennis overerven. Meer is er niet (volgens mij) en we kunnen er al een heeeel eind mee verder geraken.
Ieder mens is (aangeboren) gespecialiseerd in iets (de ene is supercreatief (newton, einstein, ...), de andere heeft een hoog iq, de andere kan zich heel goed ruimtelijke voorwerpen inbeelden (schilders), de ander is zeer goed in het doorgronden van mensen .....)
Als al die mensen hun ideeën en hoe ze erop komen (denkwijze) en kennis zouden doorgeven aan de programmeurs dan zouden we op den duur aan een robot komen die gewoon het hele NASA team kan vervangen bij wijze van spreken. (en ie kan in meerdere dimensies denken)
Om de robot echt "slim" te maken komt het erop neer om te kijken naar de methode ook hoe andere geniën op hun lumineuze ideën gekomen zijn. (wat waren de stappen?) om zoveel mogelijk brute-force berekeningen te vermijden.
Ik zou dolgraag aan de slag gaan om zo'n slimme robot te maken maar daar heb je een héél team voor nodig oa een leraar (die hem de kleuterdingen leert (of uitlegt aan een programmeur wat je allemaal moet kennen om in de wereld te kunnen stappen) en de lagere school en het middelbaar en dan het hoger onderwijs, allemaal voortbouwend op elkaar, allemaal classes en subclasses (in programmeertermen))
De eenvoudigste manier zou misschien zijn door te beginnen met wat een baby kan en dan zo verder bouwen (eerst taal leren en dat er op den duur minder en minder door programmeurs moet ingevoerd worden maar in plaats daarvan ze op de schoolbanken plaatsen achterin de klas en op wikipedia laten rondspeuren (en op neoweb

))
edit: sorry Denton kheb een stukje van de uitkomst van je creativiteit gekopiëerd

edit2: voorwaarde is ook dat de processorkracht en geheugen en werkgeheugen groot genoeg is.
Wie weet werkt het ooit eerst op een supercomputer ter grote van een fabriek en kan ie zelf technieken ontwikkelen om zuinigere en kleinere processors en geheugen te maken