Wat is het waard om jezelf topsporter te noemen, als iedere willekeurige persoon met doping ook de top kan behalen.
Wat is dan de sport? wielrennen? of de zoektocht / wetenschap naar de beste doping?
Het lijkt mij persoonlijk niet realistisch dat zomaar iedereen zonder achtergrond met wat doping opeens op het wereldpodium van welke sport dan ook, terecht komt. Het door middel van doping je prestaties naar een nog hoger niveau brengen past inderdaad perfect in de wereld van vandaag de dag; waarbij de wetenschap op heel veel vlakken steeds meer invloed krijgt. Denk daarbij alleen al aan de bewegingsleer.
Als je als atleet daar hulp bij nodig hebt, is je lichaam dus niet gebouwd voor dergelijke topprestaties.
Voor mij ben je dan geen atleet, maar een zielig hoopje mens, dat pretendeert topsporter te zijn.
Zie ook mijn opmerking hierboven met de aanvulling dat men moet beseffen dat juist voor een topsporter het een natte droom is om nog beter te zijn en nog meer uit je lichaam te persen dan je ooit voor mogelijk had gehouden. Dat maakt je niet zielig maar geeft je juist de ultieme kick.
Maar dan ben je dus weer bij af. De sterkste en beste zal altijd winnen. Met of zonder doping. Waar is doping dan goed voor geweest?
Mee eens dat je dan weer terug bij af bent maar dat geldt ook voor het peperdure materiaal, de onmenselijke trainingsschema's en noem het maar op. Doping zou in die zin dus een extra dimensie aan de sport geven naast al die andere geaccepteerde zaken. Overigens is het in dat licht bezien normaal dat een wielrenner gedurende het actieve wedstrijdseizoen vrijwel elke dag alleen maar pasta (spaghetti) eet?
Jezelf inspuiten met middelen die de complete hormoon- en enzymbalans verstoren. Dat lijkt me niet gezond voor een lichaam.
Uiteraard is de gezondheid van de sporter het allerbelangrijkste, vandaar dat ik voorstander ben van doping onder medische begeleiding.
En what's next? als bloedvervanging mag? En dan? spieren vervangen?
En mag je jezelf ook inspuiten met ijzerpreparaten of andere chemische middelen?
Mits de gezondheid van de sporter niet in gevaar gebracht waarom niet? Probeer daarbij mijn eerder genoemde standpunten te involveren.
Waarom dan geen electronica inbrengen? (bestaat ook uit dezelfde chemische middelen)
Ook hier is de vraag wat daar mis mee is. De fiets van tegenwoordig is ook niet meer die van 100 jaar geleden. En de renners werken al met electronica, alleen nog niet in het lichaam.
Er is ergens als een grens overschreden, en we kunnen eigenlijk niet meer terug.
In de toekomst zal gendoping, nanodoping, cybernetische toevoegingen etc allemaal mogelijk zijn. En er is weinig dat we er aan kunnen doen!
Want wat moet je dan verbieden?
Volledig mee eens met ook hier de toevoeging of we terug zouden moeten willen. En op de vraag wat je dan moet verbieden zou ik willen zeggen alles wat de gezondheid of het leven van de sporter in gevaar brengt.
Het blijft (gelukkig voor de discussie) een arbitrair onderwerp.